Nieuwe blog rubriek: MAANdag inspiratiedag
Verhalen vertellen, daar hou ik van! Het luisteren naar de verhalen van anderen is mogelijk nog wel iets wat me veel meer fascineert! Geweldig vind ik het als ik echte true life storytellers tegenkom. Zo was er eerst een post op LinkedIn die me enorm triggerde, om daarna donderdagavond, tijdens een netwerkbijeenkomst twee hele bijzondere ondernemersverhalen te horen. En bij het eerste verhaal, was het voor mij duidelijk. Ik ga deze mooie verhalen die ik tegenkom delen. Want Fotografie met een verhaal, gaat niet alleen over de ondernemers die ik fotografeer. Het is vele malen groter en gaat over mijn missie om bijzondere verhalen, van bijzondere mensen te mogen delen. That makes me tick!
En als je het over je WHY hebt, ‘waarom doe je wat je doet’? Dan is dit de mijne! Vroeger als kind keek ik uit naar de avonden dat er waargebeurde verhalen op tv kwamen. Natuurlijk speelde mee, dat ik in mijn pyjama met een bakje chips en een glas fris, die avond langer op mocht blijven. Maar het vooruitzicht bijzondere verhalen te zien, dat was toch wel het mooiste van die avond. Nu jaren later kijk ik er met nog meer liefde op terug, omdat het een mooie herinnering is, die me doet denken aan mijn moeder, waarmee ik deze liefde deelde.
Toen ik jaren geleden studeerde aan o.a. de Fotovakschool, maakten we grapjes over dat ze mijn assistent zou worden wanneer ik voor mezelf zou beginnen. Helaas is dat er nooit meer van gekomen, maar deze fijne herinneringen neemt niemand me meer af.
Dus, let’s go! Inspiratie MAANdag
Groots met een zachte G
Maandag lijkt op het eerste oog geen enkele link te hebben met inspiratie. Maar voor mij inmiddels wel! Het verhaal wat ik vandaag wil delen, legt uit waarom ‘inspiratie MAANdag’.
Al typend, plopt meteen de uitdrukking ‘shoot for the moon’ in mijn hoofd op. Want als je iets wilt, dan helpt het vaak om het groter te maken. Pas wanneer het angstzweet je uit lijkt te breken, dan zit je op je werkelijke missie. Nou dat dus, want hoe gaaf is het dat je als jonge ondernemer de droom hebt om ooit een zaak te hebben die vanaf de maan te zien is……
Is dat groots denken, of niet? Ik als Brabander durf te zeggen, dat is Groots met een zachte G! Want degene met die mooie droom, gaat voor zoiets moois! En daarom deel ik graag iedere eerste maandag van de maand een inspirerend persoon of verhaal.
Netwerken anno 2018
Terug naar donderdagavond. Ik was onderweg naar Stadsbrouwerij 013, voor een netwerkbijeenkomst van JOST. Wanneer ik de hoek omdraai naar de Piushaven, wordt mijn blik getrokken door een tafereeltje op de hoek van de straat. Perzische tapijtjes, kleurrijke stoeltjes en mensen die met elkaar in gesprek zijn. Het oogt gemoedelijk, alsof een vriendengroep een soort van picknick in de stad houdt. Daar wil ik meer van weten! Sterker nog, eigenlijk wil ik daar gewoon aansluiten… Maar ja, eerst een parkeerplekje vinden en naar mijn afspraak, een netwerkclub van ondernemers in en rondom Tilburg.
Wat ik zo leuk vind aan de JOST, is dat netwerken, niet als netwerken voelt. Iedere keer is de bijeenkomst op een andere bijzondere plek. Iets wat mij zeer aanspreekt, vanwege de diversiteit. Variërend van een netwerkontbijt, tot een blinddate ondernemers pitch. Deze keer gingen we luisteren naar inspirerende ondernemersverhalen in Tilburg. De avond kon voor mij daarmee al niet meer stuk. Helemaal niet toen we met mijn groepje vertrokken naar die bijzondere ontmoetingsplek op de hoek van de straat! Vanaf de eerste seconden dat initiatiefnemer Vittorio begint te vertellen, zit ik midden in zijn verhaal. Dat ik niet de enige ben, blijkt aan het geluid in de groep, niets! We zijn muisstil. Wat een charismatische verteller is deze man!
Hij nam ons mee naar Iran, waar hij op achtjarige leeftijd besloot, zijn eigen pad te volgen. Want priester was niet zijn roeping, net zomin als dat het criminele pad lonkte. Er moest een andere weg zijn…
En die vond hij, mede doordat hij van zijn vader in de zomervakantie niet de hele dag op straat mocht rondhangen om te voetballen. Hij zou gaan werken in de ijscozaak van een vriend. Vittorio maakte lange werkdagen waarbij hij steeds meer van het gastheerschap, wat hij daar leerde ging houden. Wat hij later zijn 1eles als ondernemer noemt; iedereen is een gast, geen klant.

En in die ijszaak ontstaat zijn droom; een zaak die vanaf de maan te zien is
Vele jaren later, besluit Vittorio zijn land te ontvluchten. Het verhaal heb ik niet persoonlijk van hem gehoord, dus is niet aan mij om hier te delen. Maar zeker de moeite waard om op te zoeken of eens bij hem te gaan horen onder het genot van een lekker Perzisch ijsje.
Op weg naar een veilig leven belandt hij uiteindelijk in de vluchtelingenopvang in Rosmalen. Waar hij na een week al besluit, dat er meer is dan afwachten, hij gaat voor actie. Knapt een fiets op en gaat op pad richting Den Bosch. Waar hij een restaurant binnen stapt en vraagt of hij kan helpen. Zoals hij zelf lachend zegt, was die dag waarschijnlijk de afwashulp niet komen opdagen, want hij kon meteen aan de slag in de keuken. Wat hij bleef doen, totdat hij naar Tilburg (moest) verhuizen.
Ook hier blijkt hij snel contact te leggen met de lokale bevolking en gaat hij ijs maken voor zijn vriend, Michel van Villa Pastorie. ‘Dit is les 2’ zegt Vittorio, ‘zeg nooit meteen ja op een aanbod, maar bereken eerst goed je kosten en wat je wilt verdienen.’
Als ik nog even kort met hem napraat blijkt zijn verdienmodel voor de ontmoetingsplek een stuk anders. Hier draait het zeker niet om het winstgevend verkopen van ijs. Als dat zijn belangrijkste motivatie zou zijn, dan zou hij zijn ijs wel verkopen in een goed gesitueerd pand. En niet elke mooie zomeravond zijn huiskamer van ontmoeting opbouwen aan de Piushaven. Het is veel werk, want elke avond moeten de spullen ook weer opgeruimd worden, de afwas gedaan en nieuw ijs voor de volgende dag gemaakt worden. En dat naast een fulltime baan.
Dit is passie, met een hogere missie. Vittorio biedt een ontmoetingsplek voor verbinding en het delen van verhalen, waardoor we meer begrip voor elkaar kunnen krijgen.
Tot slot sluit Vittorio af met de woorden; ‘Luister naar je gasten, onderzoek wat ze willen en luister met je hart’.
Lieve Mirjam
Dank je voor het delen van dit mooie verhaal. Het zet mij aan denken: volg mijn hart
Liefs osca
Dank je Osca,
Bedankt voor je mooie reactie, dit is eigenlijk altijd de drijfveer geweest, het delen van mooie verhalen van bijzondere mensen, om daarmee anderen te inspireren. Fijn dat het bericht van Vittorio je heeft geraakt, ga zeker je hart volgen, lieve Osca, want je hebt zoveel moois te delen xx